Bütün olmazları, yok oluşları yaşadım.
Umarsızca..
Yılmıştım, yığılmıştım.
Kitaplara sığınarak dost aradım.
Çaya sarılarak ısıttım içimi.
Yetindim, yetinmeliydim..
Sonra sen çıktın karşıma.
Allah'ın bana " Sabrın Sonu " deme şekliydin.
Sevdim..
Kayıt Tarihi : 23.12.2013 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!