Buğulanan gözlerden
Bir damla yaş aktı.
Her yer titredi birden
San ki toprak yarıldı.
Atam titrek bir sesle
Duygularınızı zindanlara attınız
Terk ettiniz bilerek yalnızlığa
Yalnızlığı da sevdanınız sandınız
Utandınız sevginizi söylemeye
Kaçırdınız gözlerinden gözlerinizi
Görünce bilinmezlerde kaybolurum
Derin bir uçurum sanki gözlerin
Her bakışta yeniden vurulurum
Karanlık bir ölüm sanki gözlerin.
Gözlerim gözlerine vurgun
Meğer unutması ne kolaymış
Canım diyenler unuttu usta,
Bir zamanlar onlara inanmıştım
Hepsi teker teker bıraktı usta
Hepsini canıma kazımıştım
27,04,1999
Yağmur yağıyor yine bir nisan akşamında
Maziye dalıyorum Yağmura aldırmadan
Aklımdan sahte sevgiler geçiyor
Böyle güldüğüme bakma bebeğim
İçimde volkanlarım var benim.
Gülümsememe bakma sakın
Yüreğimde figanım var benim.
Hayırsız kim varsa beni buldu
Gece sessiz ve karanlık, dalmak üzereyim
İçim ürperiyor aniden bir baykuş sesiyle,
Korkuyorum, ve iliklerim donuyor soğuktan
Sığınacak bir yer arıyorum bulamıyorum.
Hani vardır ya dara düşersin ara sıra
Bundan bir türlü kurtulamazsın
İçinde sitem yatar
Ölesiye haykıramazsın
Sonra ağlarsın çaresizlikten
Umutlarım intiharın eşiğinde
Yarınlarım yok artık.
Sevgiler hayallerde kaldı
Hayallerimde yok artık.
Ne ecel ayırır seni benden
Sana mecburum güzelim
Bunu sen bilemezsin
Vuslat kadar yakınım sana
İstesende göremezsin.
Varlığın varlığımı incitir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!