Evet sevmiyorum seni
Sen seviyorsun sen iyisin
Ben kötüyüm ben karmakarışık
Yaşam senin dediğin gibiyse
Hep içi mutluluk dolu
Yaz bu adam nasıl dimdik durdu hayatta
Korkmadan yürüdü her saniyesinde umutla
Yaz sevilmeden sevmişliğini yaşamadan yaşamışlığını
Yaz bakkaldan aldığı ekmeğin gazetenin,sigaranın
Dünden dağa ağır olduğuna
Yaz bu nasıl kaderdir beni hayat sofrasında
Dün gece seni düşündüm
Yatağıma uzanmış donuk gözlerimi tavana çivilemişim
Paylaştığım ekmeği, suyu,ağlamayı gülmeyi
Dün gece seni düşündüm
Kırılmış,yalnız,mahzun ezilmişliğimle
Gözlerim yorgun,gönlüm yorgun,hayatım yorgun.
Oysa ne hayallerle başlamıştım
sanki sonsuza dek kalacakmışım gibi.
En güzel yıllarım geçti bir çırpıda
yudum yudum içtim hayat çayını acıda olsa.
Dibinde biraz ümit bir kaç damla yaşam.
Bilirmisin sensiz geçen yılların ne demek olduğunu
Nasıl bir buluşmadır bu kader ağlarında
Bak kayıp gidiyor yıllar avuçlarımızdan
Elimi tut bırakma sevgimizi solu
Beraberce yürüyelim mahşere doğru
Yıllar bir tokat gibi patlasa kulaklarımızda
Çınlatsa beynimizin en hücra köşelerini
Dağılsa anıların önünden kara bulutlar
Ağlamamalıyız hey yar
Unutulmayan tek şey hatıralar
Ey İstanbul, sana kalpmi dayanır gözmü
Ne canlar geçti senin bedeninden
Sen insanliğın harmanlandığı kutsal şehir
Sana Sakaryadan bakıyorum mahzun melül.
Ne dizler çöktü kırılırcasına önünde
Bu gece uyuyamıyorum
Dakikaların çapraz ateşindeyim
Kafamdan atamadığım hayal alemindeyim
Uyayamıyorum uykum yok
Ne sıkıntıdır yarabbim sabah ezanı okunuyor
Ben deli divanemiyim.
Bugün seni düşündüm ağladım gizlice
Hatıralar uçup gitti seninle birlikte
Yalvardım sana bitmesin diye
Ömrüm uçup gitti seninle birlikte
Ben sensiz yaşayamam bunu bil
Yağmurlar kurşun gibi yağsada üzerime
Seni unutmamı kalbinden sil
Hiç bilirmisin kar tanaelerini bir teki birine benzemez
Sevgi yumağı olurlar sımsıkı sarılarak örterler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!