Sabrı Ben Babamdan Öğrendim

Onca zorluğa rağmen
Kalbim senin şükrüne alıştı birden
Gönül salat selam ederken
Gonca bir gül daha çıktı çehresinden
Seviniyor hasıl olan yüreğim
Gözlerimden sevinç yaşları akıyor
Yüce rabbim beni sabrımla sınıyor...

...

Belki anamın yüzünü görmemek
Benim en büyük imtihanım imiş
Küçüklük resmime bakıyorum da şuan
Gözlerim ne de öyle masumca gülermiş
Yüreğimdeki umut ışığı hiç sönmemiş
Babam saklamış dünyanın kirli yüzünü benden
Babamın sözü aklıma düştü bir an
Cennete hevesini sakla,
Bu dünyada ise rabbine hayırlı kul olarak yaşa
Babam benim annesizlikten sonra
Tutunacak tel dalımız...

...

Yeri geldi annesizliği bize hiç yaşatmadın
Küçükken şefkatle saçlarımızı okşadın
Öğütlerinle bizleri bıkmadan yetiştirdin
Sabrında selameti var bir gün dedin...

...

Annesiz olduğumuzu bize hiç yansıtmadın
Şefkat kanatlarının altında bizlere baktın
Küçük Yüreğimde derin duygular yarattın
Canım babam senin öğrettiğin sabırla
Ben bu yaşa kadar ayakta kaldım...

...

Doğruluk ve dürüstlüğü bize sen aşıladın
Canım babam şu yaşta adımı Şair Fatih yaptın...

Seni çok seviyorum...
Canım...
Babam...