Sabreyle kal Şiiri - Orhan Hatıl

sabreyle kal
çok geçti zaman, dinlenmez
karanlık kuytulu acım
didindiğim akşamlarda kavuşmayı istediğim

hasret dedikleri bir çemberde döner durur

biz döneriz,dünya döner
kalmak çareleri bile varetmesede
yanmak kül etmesede
yanarız,kalırız bu sorumsuz nefeslerde yaşamayı severiz

çok geçmeden ayrılsada tutunduklarımız
güneşin bütün ışınları tenimizi üşütür
kanatır
yaradır
bu ısızlığın şehri eski bir sevdaya gebedir
unutamadığım
imkanı olanın imkansızı
bilmem daha ne derim yarayama