Hep diri göründüm aslında ben yaşayan bir ölüydüm
Herkesi mutlu ederek kendimi dirilteceğim sandım
Herkesi mutlu etmeye çalışırken kendimi öldürdüğümü
İş işten geçtikten sonra anladım
Yaşarken öldükten sonra bir işe yaramayınca herkes
Benden yavaş yavaş uzaklaşmaya başladı sonunda
Bir başıma kaldım
Görünüşte bu bir felaketti hakikatte ise bu bir uyarı idi
Çürük temelsiz bir binanın yıkımı idi yıllar sonra anladım
Yıllardır yıkık harabe bir binanın içinde yaşamaya
Çalıştım ne yıkık binayı terk edebildim ne yeni bir
Bina kurabildim
Bütün yaratılmış insanlardan mahlukattan umudumu
Kestim bir tek yaratandan umudumu kesmedim o
Dilerse bir sebep halk eder beni tekrar diriltir yeni
Bir dirilişle yeni bir bilinçle beni var eder dedim
Mücadele ettim ve sonun da bir işaret aldım sabret
Elinden geleni yap Allah a güven denildi sabıra da
Sabır etmek gerekir kolay olduğunu kim söyledi
Denildi sabretmekteyim ve olacakları beklemekteyim
İlyas Ateş
Kayıt Tarihi : 9.6.2025 10:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabrın
Büyükler
Atalar öyle der,
Devam ozanım...
TÜM YORUMLAR (2)