Zâr etme ey vîran gönül; âdâp usul bilmen gerek
Bir imtihandan say ve gül; isyânı zûl bilmen gerek
.
.
Kim kaldı kim herdem naçâr, sabret biraz elbet geçer
Rahman Rahîm koymaz naçâr; hârında haz bulman gerek
.
.
Artmış acın boynun eğîk, farkındayım derdin büyük,
Lâkin onur, Nûr'dan bu yük, bir dost bulup bölmen gerek.
.
.
İblis belan, baş düşmanın, arzında âh var pişmanın
Kıymetlidir her bir anın, her ânı hoş kılman gerek
.
.
Cehlin kavî bil evvelâ; öğren, nedir kâlû belâ?
Her cân içîn ibret salâ; eyvâh deyip solman gerek.
.
.
Nefsin bazen vermez aman, hem sinsidir hem pek yaman
Kulluktadır izzet ve şân; şândan nasip alman gerek
.
.
Sorsan cahil yok der fakat, kalp kırmamak en zor sanat
Bağdır gönül, gül ek, donat; kem söz diken yolman gerek.
.
.
Cân tende kuş; göç olmadan, vuslat serâb, hiç olmadan
Firdevse yol güç olmadan; Rahmâna râm olman gerek
.
.
Müstef'ilün / müstef'ilün / müstef'ilün / müstef'ilün
Kayıt Tarihi : 9.7.2012 13:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!