Sabret diyorlar... Şiiri - Mehmet Tunçer

Yalnızım,
Umutlarım, düşlerim darmadağın.
Geçen yıllar
Saçlarıma düşen aklar
Ciğerlerimde nikotin kokusu
Masamda yeni rakı
Nereye kadar…
Şakaklarım zonkluyor
Parmak uçlarım karıncalanıyor
Karşı duvar dibinde
Bir çift hamam böceği resmen sevişiyorlar
Sen geliyorsun aklıma
Acı acı gülümsüyorum…
Sarhoş mu oldum ne?
Gözlerim buğulanıyor
Ağlamak geçiyor içimden
Başımı ellerimin arasına alıp
Bir tek damlacıkta olsa gözyaşı dökerek
Aynaya baka baka ağlamak…
Dallarımın çoğu kırılmış
Nefeslendiğim..
Birkaç sürgünde birkaç yaprak
Onlarda ilk güz yelinde düşmeye hazır
Ecel diyorlar buna hayata
Her şey biz insanlar için diyorlar
Sabret diyorlar…