Değirmenim;
Kendi kendimi öğütürüm içimde
Ufalarım bölerim
Her hücremi
Varoluşlara çoğaltırım..
Aklarım karalarımı..
Çaresizliğin,
Mahsul harmanın da bile,
Umut umarım...
Umut Can!
Ummak,
Kendini baştan yaratmak gibi belki
Bin bir biçimde
Bin bir renge boyamak.
Sabret gün güneşim!
Sabret...
Yeniden Doğmak için
Dönmelerin kendi etrafında
Dört duvar arasında sıkışmaların
Farz et ki.... ben için olsun.
Farz et ki
Hani Karanlık ayaz bir gecenin ardından
Ekvator güneşinde yanmak gibi olsun
Sabret!
Geçecek de! ...
Bitecek de!
gayret...
Sen için....
Gelecek için..
Güzellikler için ha gayret.
Kayıt Tarihi : 12.3.2005 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hep yaz e. mi?
Daha yetkin, daha olgun, daha köklü şiirlerini görür gibiyim.
TÜM YORUMLAR (2)