Sabreden Derviş Şiiri - Müzeyyen Yavuz

Adı Saklı Ömrüm
İmkansızlığın
Dikenlerine Takılsada
Hayatım
SENİ SEVMEK
NE GÜZEL SEVGİLİ
İçimde Sakladığım
Kimsesiz bu AŞKIN
Sahibi meğer
’’SENMİŞSİN’’
Beklediğim bir ömür
SANA’ Saklıyormuşum
YÜREĞİMDEKİ
Kırık ve Yetim
DUYGULARIM
SEN AŞK’SIN BENDE,
Olsanda Hüzün
Göremediğim
Dokunamadığım
Söylenmemiş
Nice SEVDA SÖZÜMSÜN.
Yorgun Ve YALNIZIM..
KALDIRIMLARA
Misafirim
Gecenin Hüzünlü Gözleri
Üzerimde
Denizin ortasında
Küçük Bir ADAYIM
Yüzme bilmem
Çırpındıkça Batarım
Ömrümü
Bir Yerlere Bırakmışım
YÜREĞİMİ
Bıraktığım Yerden
ÇOK UZAKLARDAYIM
Kapamışım KAPILARI
Üstüme
Sürgüleri
Beynime ÇEKMİŞİM
Heyy
" SABREDEN DERVİŞ SABRETMEYİ "
Bana da ÖĞRETSENE..