Sabr-ı İlâhi Şiiri - Mehmet İslami

Ben arıyım a canlar, sanman eşşek arısı
HAKK’tan Sırrım, bal yapıp beyin kovanlarına
Teferruattır artık ilerisi gerisi
Söz anlatmak ne-mümkün Lâle soğanlarına

Arı, Allah’ın sırrı: Melek hased gütmedi
Hayvan, İnsan ve cinler mukayese etmedi
Süleyman’ın (a.s) hükmü de vukufuna yetmedi
Teşmili mümkün müdür anadan doğanlara?

Baktımı hayret eder selimakla sahibler
Sırrımı çözemezler feylesoflar tabipler
Teslimi ruh ederler hakikâte talipler
İblis bile gülüyor kendini boğanlara

Bir çiçekten poleni nasıl ve neler ile
Getiriyorlar diyen, hayretler gelir dile
Bu düğümü çözmeğe çabalamak nafile
Gözlerinde benzersin, sineği sağanlara

Eğer, şayet sinekten süt sağılmaz derseniz,
Ve okyanuslar gölde de boğulmaz derseniz,
Ben kezzabla oğarım siz oğulmaz derseniz,
Bakın hele derdimi kaynatan dığanlara

Eğer maksat dostluksa neden niçin sorulmaz...
Hakikaten dostunsa lânet etsen darılmaz...
Onu rezil etsende başkasına sarılmaz...
Hele bakın dost iken dostunu döğenlere

Dost dostsa bakar bakmaz görür dostun içini...
Belli bile etmesen yeksan eder hiçini
Sen gizlesen o bilir yüklediğin göçünü
Bakar durur deveyken iğneye sığanlara

Torbaya öküz katar, balığı da kavağa
Çıkarırken, denizi savaklarız savağa
Pireyide koyarız allı pullu duvağa
Taaccüple bakarsın çöplükten süğenlere

Ledünni ummanından çimkitirsin rahmeti
Saadete vesile bileceksin zahmeti
Eee İSLÂMİ: zahmetle derceylemiş Cenneti
Üşüterek üstüne rahmeti yağanlara

09 Aralık 2019 Pazar Ertesi