Gözlerin nemlenip, hüzün dolarken
Neş’eli demlerin, bir bir solarken
Sükûtun yavaşca, nabza vururken
Sabr-ı cemîl nedir, anlayacaksın
Çâresiz kalıp da, yalvardığında
Ellerin semâya, uzandığında
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta