Can çekişmekte olan sabır ıradıkça yakınlaştırıyor noktanın dibindeki izi
Büyük itiraf desek yalan değil an içinde açığa vuruyor hüküm giymiş sayısız gizi
Değişim işte sarsıntıyı doğuran loşluk devingen ömür kazısı
İlerledikçe gözleri kamaştıran boşluk siyah zemin üzerine yapışan kömür yazısı
Gerilen boşalan körük durdurulamayan göçük nefesin ucundaki nar
Yazları kışa çevirmekten hükümlü metal sesi bilek içinde döllenen bahar
İşte yine bir dağ deliniyor elde ayakta başlıyor sancı
Dikiz aynasına yansıyan binlerce görüntü ne yerli ne yabancı
Son durak burası öyle bir bunaltı ki sanırsınız gün ışıkları vuruyor tenine gecenin
Akrebin yelkovanla ortaklığı bu birlikte ufalıyorlar tüm harflerini o büyük bilmecenin
dörtmayısikibinondört
Necdet ArslanKayıt Tarihi : 4.5.2014 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nicelerine.
hissesine ne düşmüş ise, bir çaresize
bir başkasının çaresiyle bir fereç
bir kurtuluşu vermeli, elinde imkanı
olanlar; olmayanlarla birleştirmek
zorunda, kimsi organize etmeli
kimisi medet vermeli, ama ihtiyacı
olan da kazmayı bırakmamalı, işte
hadise bu.. Bu nasıl sağlanır? Malum
o da sevgiyle olduğundan, her şey de
ona göre tertiplenmeli, millet birbirine
düşman ise herkes ağlamak zorunda
kalacaktır. İşte bunu böyle etmemeli..
Sevgiyi tesis etmeli (Metot belli)
TEBRİK VE TAKDİRLERİMLE
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (12)