Sabit Kanat Şiiri - Senem Uras

Bir kuşun kanadı bile çıkınca yukarı,
Tekrar edip kendini iniyorsa aşağı
Bu emsaldedir, hayat dediğin de
Geldiği gibi gider, duygu yanılsamaları.

Tezatları kucakladıkça var olur insan
Bunu bilebilir mi hiç yaratılan?
Bilmemeli belki de, gözlemeli yalnızca
Nihayetinde ermeli göğe bakan.

Olsaydı kuşun sabit kanadı
Uçabilir miydi hiç, bir yukarı bir aşağı
Gör bunu, ey insan yavrusu
Görmelisin dengenin bu kusursuz sanatını.