Sabırsızlığım anlatışıma!
Şöyle karşılık verebilirim:
Korkularıma duvar,
Yalnızlığıma ses oldun.
Yani bir başlangıç,
Kısacası umuttun...
Uzun zamanlardır,
Bu şehir artık hayal gibi;
Çınar ağaçlarım dahi farkında.
Kabullenmek zorunda kalırsan,
Vazgeçmeye başlamışsındır...
Ben beni anlamadım,
Kendimden kaçmaya mecbur kaldım,
Bırak sevgim seninle kalsın,
Başımı alıp gidiyorum,
Ömrümce seni,
Hislerimi yaşadım sadece,
Oysa sahip olamadığım
Gerçekler arkamdan gelip,
Umutlarımı tek tek sildiler...
Aşk
Kayıt Tarihi : 3.7.2021 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!