Sabırsızlanıyorum Şiiri - Selva Durmazemir

Sabırsızlanıyorum
Sabrımın tukendıgı demdeyım
Bınbır umitle bekliyorum
Gücümün tukendıgı yerdeyım
Duygularım devamlı dalgalanıyor
Kah siddetiı bir fırtına
Kah meltem yumuşaklığında bir hava
Artık gücüm yetmiyor
Boşluğa düşmüş bekliyorum
Bir el uzanır mı acaba
Umudum bıle zayıflamıs aslına bakılırsa
Yana yakıla bakıyorum etrafa
Sabır metanet dolu yureğim
Bırakmasana benım ellerim
Ben böyle olunca daha da tükenmekteyim
Gücümü kaybettigim anda yenilmekteyim
Şu anda kendime kızıyorum
Kalk bı abdest al diyorum
Lanet et şeytana yılma sakın diyorum
Sen guclusun fırsat verme nefsıne dıye bagırıyorum
Elbet bu gunler de gecer dıye umit etmeye baslıyorum
Gececek gececek elbet
Gecıp de gıdecek elbet
Tez gunler ıcınde
Mujde bana da gelecek elbet
Sabır sabır az kaldı
Bırakma kendını hıc Allah senı bıraktı mı
Imtıhan Mevlanın sevdıklerıne armaganı
Korkma bu gunler kotu de olsa olacak bır anı