Ben çok kaynar sular içtim
Yüreğim de yandı ateşte,
Ben -
Ay'a sarılıp uyudum
Ben Güneş'i de öptüm
Suçların avcısı gözetti de
Şapkamı uçurdu geri
Dağda ok gibi giden ceylan'a da
Benzedim - izimi sürdü kurt
Bir - cömert kader, kuytusunda
Derelerine bent komaz yaşamda
Çocuk gibi okşar başını da,
Sonra taş olur seker kaşında.
Şarkıma yolda yardan dökülecek gibi
Devrilecek gibi umut ağacım
Kaderim tökezlenip düşecek gibi
Duraksızdır benim yüreğim
Sabırsızdır yaşam
Takatim yok.
Yüreğim, sen dayan!
Önümüzde, bembeyaz bir vadi aydınlanıyor,
Biz aşıp varmalıyız oraya...
* * *
(çeviri: Leman J. Koç)
Kayıt Tarihi : 6.1.2018 19:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!