Karanlık bir gecenin içinden
çıkıp geldiniz
kapım açıktı sizlere
oturdunuz masama
ekmek zeytin yediniz.
sonra karanfil açan ellerinizle
tütün tabakalarınızdan
ciğaralarınızı yakıp içtiniz.
bakışlarınızdaki dostluk
ısıtmıştı odamın içini
yüreğinizdeki sevgi güllerini
dikmek için toprağa
sabırsızdınız
tutamaz'dım sizi
aydınlık yüzlerinizi masama bırakıp
birer beyaz güvercin gibi
gecenin karanlığın'da
yitip gittiniz...
Kayıt Tarihi : 10.6.2009 01:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!