Sabırsız Şarkı Şiiri - Rabia Can Ulaş

yalnızım üşüten bir rüzgar bu içimde
esiyorum sevdadan hüzünden
bir delilik yapsam.
vursam kendimi bu kentle
doldurup bulvarları özleyişlerimle
sıksam kendime titreyen sokakları
gece bekçilerini
boyacı sokakları
yorgun fahişeleri
şehrin bıkkınlığını
şüphesiz ölürüm..
yokluğun pekiştiriyor kendiliğimi.
ama kıyamıyorum
kaldırımlarda kediler öksüz kalır,
çoğalırsın ardımdan her miyav sesiyle.
ve nereye sığınır meczuplar..

kendime değil dışımdakine kıyamıyorum
benden taşana
o dolduruyor tüm bulvarları,
her bastığım gecenin karosunda
ben sıçrıyorum üzerime.

sonra gözlerin düşüyor bir soru gibi aklıma,
ceylanların su içtiği yakut ışıltılar
avcılardan uzak deniz dinginliği
firavunları okşadığımız ellerimiz..

ama kenti doldurdum tüm bekleyişlerle,
sıkacağım şakalarıma,
gözlerini yakıp söndürme içimde
yalnızlığı mümkün kılan birileri varmı..
dur deme, hayır deme,
giderken azalttın tüm kelimeleri,
ve öyle zengindinki ayrılıktan yana..