Annenin karnında dokuz ay kaldın,
On gün daha duramadın sabırsız.
Çocuk değil, adam olmak istedin,
Hayal bile kuramadın sabırsız.
On yaşında düştün ekmek peşine,
Sabahın köründe gittin işine.
Kim bilir ki, neler girdi düşüne?
Pek de hayra yoramadın sabırsız.
Adın; Aydın, Kaya mıydı soyadın?
Ağlar şimdi mahallende her kadın.
Ağıt yaktı anan, bacın, avradın,
Bir teselli veremedin sabırsız.
Veda edemedin son gidişinde,
Gözü yaşlı insanlar var peşinde.
Seni çok severdi güzel eşin de,
Doya doya saramadın sabırsız.
Cenazende imam bile ağladı,
Tekbir alıp, ellerini bağladı.
Bir acı ki; Yürekleri dağladı,
Ah bir kalkıp göremedin sabırsız.
Zeki der ki: Elin kahrını çektin,
Her yere koşturdun, her işe yettin.
Acele ederken, ecele gittin,
Kırk yaşına varamadın sabırsız.
7 Mayıs 2001
Zeki ÇalarKayıt Tarihi : 28.2.2007 14:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!