Sabırlı Şiiri - Hasibe Ayten

içimde sonyaz kuşları ötüşüyor
aşka benzer uçarılığa gülümsedim
sordum insana nedir tecellim

yazmışsın bana
ölümcül bekleyişlerin sabırlı
nar ağaçlarını kurutma

arta kaldık ateşlerden
yitik acılarından
gül veren toprağın bedeninde
uyuttuk sevdiklerimizi

hayat kendini doğuruyor
cıvıldaşıyor çocuklar
koruklar nasıl helva olursa
er geç barışacak uluslar

bukağılı müebbet benimkisi
küçük sevinçler panzehir
ziyaretçim gelmiş adı ışık
ceee ince yürek ceeee