SABIR ŞİİRLERİ

Sabır adımdır,
Adım adımdır…
Biriken ha şuramda sabrımdandır...
Sabır adımlarım...
Sığmaz kelimelere çala kalem dökesin…
Gelmez ele, oramdan,bir hamlede sökesin…
Sabır adımdır adımdadır da…
..

Her insan yüreğinde bir kuyu taşır.Eski kırık dökük zamanlardan kalma bir kuyu hengamesi,yusuf yalnızlığına eşlik eder insanın. Suyu keskin,kederi kavruk ruhu girdaplarda savrulur bu kuyuların. Bu kuyulardan içeriz ilk çocukluk düşlerimizi.acılarımız bu kuyulardan çekilir ve onlarda sabrı öğrenir yaralarımız. İlk yürek sızısı bu kuyu diplerinden filizlenip toprağımızda yeşerir.kuyu diplerinde öğreniriz sabrın bir meyvesi olduğunu. Sabır sabır direniriz zamanın umarsızlığında. Bazen aşk deriz adına bazen ömrün yazgısı bazen anlamsız bir keder deriz.ama en nihayetinde kuyumuza bir yusuf edasıyla aşık olur kervanlar geçsin isteriz yüreğimizden. Rutubetinde boğuluruz kuyuların ama ölmeyiz hiçbir zaman yalnızlıktan. Dipsizdir ve dilsizdir bu kuyuların yarattığı yalnızlıklar.Ay ve gece bir çocuk gibi bu kuyuların göğsünden içer masumiyetin suyunu. Her kuyunun bir ruhu vardır her ruhun bir girdabında gezinen yolcular vardır birde.Ya çölde bir bedevi yüreğinde bulur kendine bir yer ya sırça bir köşkün bahçesinde bir bahçıvan yüreğinde gezinir yada yusufun suretine bürünür. Çocukluğumuzun tüm masum gülüşleri bu kuyu diplerinde son nefesini verir.burda dağılır bulutun memelerinden boşalan yağmurun hüznü. İhtihar bir gece burda şiirini söyler.
Her insanın yüreğinde kendine dair bir kuyusu vardır. Gittiği her yerde kalbinde bir kambur gibi taşır insan onu.yasadiklarimiza sadıktır,suyun ağırlığına bedenini zincirlemis bu kadim kuyular.tenleri biraz esmerdir bu kuyuların. Kaderin kuyusuna aşıktır ama kader değildirler asla.en çok yeni doğmuş çocukların yüreklerini sever bu kuyular.bu yüreklerde öğrenirler sabrı ve masumiyeti.kuyular en çok yılgın insanları sever.yürekleri esrik ve esirik ruhlu insanları çeker girdabına.Her insan düşer gibi olur yüreğinde büyüttüğü bu kuyuya.Bazen zamana dilenen bir dilenci bazen şarabını yüreğinde eskiten bir sarhoş yahut çöle düşmüş bir deli gibi kuyulara bir düşer bir çıkarız. Ve her seferinde kalbimizin rutubetine aldırmadan tehlikeli şiirlere inat bu kuyuların etrafında dolanıp dururuz.her kuyu Yusuf'u tanıştırır bizimle.Bundandır ki içimizi kemiren ruhumuzu ısırıp bir paçavra gibi yerlerde süründüren içimizdeki hayvan hep bu kuyuların suları ile hayatta kalır.
Aslında birazda kaçıştır bu kuyuların bizim için.Kendimizden kaçarız kendimize gelmek için. Yorgun gözkapaklarımıza gizlenen zamanın yorgun yüzünü bu kuyularda tanırız. Burda yeni düşler ve ızdırabın güzel kızları ile tanışır yeni hüzünler doğururuz hayatlarımıza. Bir kere düştünüz mü içinizdeki kuyulara alışırsınız,zamanın yaramaz bir çocuk gibi nasılda yüreğimizi avuçlarında sıktığını görürsünüz. Her kuyunun bir girdabı vardır ve her girdap bazen anahtarını düşürür suyun içine. Öylece kalırsınız kuyu diplerinde. Bağırır çağırır ama sesinizin yankısı sadece kalbinizde yankılanır.Birde her kuyunun başında nöbet tutan bir keskecisi yani mesel ustası yer alır. O sizi öyküleri ile avutur.Kuyuların gizeminden korur.Her insan bir kuyu besler içinde,bazen taşar o kuyu bazen kurur. Ama en nihayetinde bu kuyuların ölüme ve yaşama sadıktır. Cennet bahçesi hayali ile yaşar hepside.Koynunda sarı ve beyaz papatyalar büyütmek isterler.Siz siz olun kuyunuza bir zaman sarhoşluğu ile değil bir yusuf sabrı ile sahip çıkın. Göreceksiniz ki yaşam her daim kuyulardan oluşur.......
..

Sabır; saklandıkça büyüyen bir hazinedir...
..

Kalbime dolan bu aşk,gönlümü etti harap
En tatlı hayallerim,bir anda oldu serap
İçimde dayanılmaz,dinmeyen bir ızdırap
Kurtar beni bu dertten,sabır ver bana yarap

Yıkıldi gönül köşküm,döndü bir viraneye
Benzedim,derde derman arayan avareye
..

Ne halife ne nebiyiz
Coşkun nehirde debiyiz
Bazen bir çavlan gibiyiz
Dert üstünü dert bürüdü
……………..Sabır taşımız eridi

Sanma çalıp oynuyoruz
..

YA SABIR
Bu başka bir dert
bu başka bir sancı
Dermanda yok
lokmanımda yalancı
Sus artık yüreğim ağlama bu kaçıncı
Yok artık canandan medet
..

Sözlerine aldanıp, düşte hayal kurduğum
Kavuşmak ümidiyle, şu gönlümü burduğum
Onun aşkı uğruna, hem sözümde durduğum
Bağrımda sabır taşım, geri dönersin sandım

Yıllar yılı bekleyip, yüreğimi dağladım
Bulutlara yalvarıp pınar oldum çağladım
..

Elbet yalnız kalacaksın, unutma, günün birinde
O gün senden daha güçlü ve büyük olamaz kimse
Yanlışları mâziye göm, umutla bak geleceğe
Kendi doğruların için uğraş, yenilme feleğe
İnsan beşer, kuldur şaşar; sabır, her mâniyi aşar!

Çok acımasızdır hayat, sakın bırakma kendini
..

Silahı alıp gidin,
Düşman ile cenk edin.
Sakaryada yiğidin,
Bir zahmeti zaferdir,
Dayan sabır zaferdir.

Dağlar aşan kimsenin,
..

Dert küpü olsam keşke
dolup dolup boşalsam.
Dertlerimden kurtulup da
yeni baştan başlasam.
Dertli dertli biriksem baştan.

Sabır sabır biriksem
..

Taşırdığın sabır, sana bela taşır!
..

Yılmadım usanmadım
Her kesi ben sandım
Çoğu zaman aldandım
Yine lütfün olsun sabır

Seviyorum tüm insanları
Sabreyleyenlerin sonu
..

Yinede gül açıyor benim hüzün bağlarım
Kara bulutlar yüklü soguk karlı dağlarım
Sabır ipi verildi şimdi dokur ağlarım
Sil gözümden yaşımı acı nolur halime

Sabrın sonu selamet dedim seni bekledim
Ben zaten yaralıyım birde zulüm ekledim
..

Hani benim eşim dostum herşeyim
Böyle bir hayatı artık neyleyim
Bunca yıldır ağladım nasıl gülerim
Sabır ver yarabbi ağlatma beni


Ne dost kaldı ne han kaldı ne hamam
..

Tahammülüm kalmadı artık
Bu olanlar bana haksızlık
Boyun büküp nasıl durayım
Sen sabır ver Allah’ım


Çıldıracağım ben bu gidişle
..

Gün gelir, asır gibi olur, kısacık anlar
Bir daha ele geçmez, yaşanılan zamanlar

Çaresizlik içinde, çareler arar insan
Akıl işlemez olur, konuşmaz artık lisan

Kara bulutlar katil gibi, nurlara iner
..

Sabır taşından ev yaptım
Çatladı da yıkılıyor
Yaralarıma tuz bastım
Dayanmadı sızılıyor

Çatladı sabır taşlarım
Ters gidiyor hep işlerim
..

Biraz daha sabır, birazcık daha
Dualar yükselir elbet Allah’a
Kararıp da kalmaz kara günler hep
Yaradan yaratır binlerce sebep
Apaydın sabah doğurur geceler
Silinir tüm kara düşünceler
Yıldırım yağdıran kara bulutlar
..

AŞK DİLENCİSİ

Bir yudum su ile yeşerip biten
Açıp ellerini dilenip giden
Bir avuç sevgiye kul olup giden
Yaşarmış gözlerim gülmeyi nidem

..

Bahçede biten güller dikenlerine rağmen;
Sevenlerinin göstereceği ilgi, bakım ve görüm nispetinde,
mis kokulu, gönül aydınlatan güzel görünümlü ve uzun ömürlü olacaakları gibi!

Gönül bağında biten muhabbet gülleri de bütün menfi şartlara, sert rüzgârlara rağmen,
gösterilecek ilgi, alaka, sevgi, saygı, sadakat;

..