Ah benim aklı başında tavırlarım, ağır olgun hallerim, iyi niyetimden sabır tespihim nereye? Kaldım mı içimdeki deliyle...
..
Ben kime değer verdiysem, incitmek için sıraya girdi. Beni saf sandılar galiba, sessizliğimin perdesinde sabrımı sınadılar. Herkesi kendi yerime koyarak düşünmekten yoruldum, olgunluk bir bana mı verildi? Heyy! Alttan aldıklarım, sabır gösterdiklerim, cahilliğinize verdiklerim, susupta insan yerine koyduklarım hesabınız bugün kapandı...
..
Ben doğduğumdan beri bu hüznü taşırım yüzümde, bilirsin hep durgun hep yorgun ve olgun. İyi insan olmanın bilinciyle yetiştirdin. İdare etmeyi, sabır göstermeyi, tok gözlü olmayı, incitmemeyi. Kırılsanda kırma derdin, gönül yapan ol yıkan olma, sen benim gölgemsin. Evet annem dizlerimi döveceğim, acılarımla dövüşeceğim, dişlerimi sıkacağım ama ağlamayacağım. Kimin kızı olduğumu hiç bir zaman unutmayacağım...
..
Biz annelerimizin öğütleriyle büyütülen kadınlardık.
İdare etmeyi de, alttan almayı da, sabır göstermeyi de, hoş görmeyide iyi bilirdik...
Okuma yazmadan önce el öpmeyi öğrendik
Herkese herşeye koştuk bir kendi hayatımızda hiç olduk
..
Canın acırda sesin çıkmaz.
İsyanlara döner her sözcük dilinde kimse duymaz.
Sen sakin oldukça, sabır gösterdikçe, olgun davrandıkça, kırmayayım diye çabaladıkca, değer verip sustukca. Yıkılırsın, yorulursun, yokolursun. Anlamazlar anlamayacaklarda bil istedim...
..
Şiir sokağından geç, sabır çeşmesinden iç.
Sevgi durağında bekle, umut penceresine bak.
Güven tak yakana, yürek heybende dürüstlük olsun, mertlik olsun, merhamet olsun. Bana getirir yollar merak etme. Hüzünlü gözler birbirini tanır nasıl olsa...
..
