Bazen kendimi bile anlamıyorum
İçimde eskiden kalma bir ümit taşıyorum
Bir gün anlaşılmanın hasretiyle yaşıyorum
Hayatın acımasızlığını yüklenip gidiyorum
Her zaman ki gibiyim sürüklenip gidiyorum
Hatalarımla yanlışlarımla yorduğum ruhuma
Ne denli acılar çektirdiğimi düşünüyorum da
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Başkaları için yaşamaktan, yanlış seçtiğim dostluklardan çok güzel çok etkileyici
saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta