Sabır Ve Ünsiyet Şiiri - Şeref Coşğun

Sabır isterim.
Ünsiyet derim.
Saygıda yerim,
Nerede verim.

Bağrılan insan,
Kırılan insan.
Sarsılan insan,
Ayrılan insan.

Münasip alan,
İmkan sağlanan,
İşe bağlanan,
Hizmette kalan.

Saygı görmeyen,
Değer vermeyen,
Nimet bilmeyen,
'Kal' diyemeyen.

Konuşmak yasak,
Basılmaz basak.
Hep sıkılmasak.
Onur kırmasak.

Nice istikbal,
Gencecik dal,
Okumak hayal.
Büsbüyük vebal.

Ene revaçta.
Ekip kıraçta.
İlim ihraçta.
Niyetler taçta.

Şeref kırana,
Bakma sırana.
Yük, kaldırana.
Toy çaldırana.
Şeref Coşğun