Sabır ve Umutla Şiiri - Şükran Atasay

sımsıcak bir düş durur bir yanımda
bir yanımda buz tutar hayal kırıklığı
bir sevdayı kurtarmak
çekip almak olduğu karanlıktan
neden bu kadar zor
yürekse yürek ve içimde iki canla
sendeki her acının buğusu düşer gözlerime
ellerim neden bu kadar boş
ve sözler kar etmiyor bazı anlar?
koşup sana baharı getirmek oysa
mümkün olsa
mümkün olsa gelsem
bu şehirde iki sokak arası
bir ömür uzaklıktaki kucağına
başıma üşüşüyor küçüklüğüm
yetişemedikçe veya yetiştiremedikçe ümitleri
korkuyorum
gece üstümüze geliyor
biz sabaha giderken
sen yine de iyi ol iyi ol istiyorum
sen inandıkça ben büyüyorum hep
bu nasıl bir savaş günde gecede
ben barış rüyasıyla uykumda
seni görüyorum.