SABIR TEKNESİ
Rüzgar oldu alem ben ise yaprak
Bir uçtan bir uca savurdu beni
Hasretlik içim de oldu bak yumak
Çözerken çile mi kavurdu beni
Çoğaldı dertlerim azalmaz oldu
Heybemin gözleri taşıp da doldu
Huzuru ararken gülbenzim soldu
Anam gam çekmeye doğurdu beni
Yaşanan bu hayat ölümden beter
Haykırdım gelmeyin üstüme yeter!
Gün yüzü görmeden ömrümse biter
Sabır teknesinde yoğurdu beni
Şöyle derin derin aldım bir nefes
Salmadım dışarı daraldı kafes
Kapattım gözümü kulakta o ses
Sahra çöllerine çağırdı beni
Osman Onuktav
Kafkasi
30/06/2016
Kayıt Tarihi : 30.6.2016 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)