Sabır Taşım Şiiri - Murat Bozkayar

Çatladı sabır taşım tanrım ne bu inat?
Kırbaçla yürümüyor namussuz hain at!
Açılmıyor kapılar aç dolu kainat
Avuçlarını açmış inliyor mahlukat

Dimez misin kullarım isteyin vereyim?
Sen bilen yokluktayım ver de evereyim
Kalmadı dilde dua oy ben gevereyim
Avuçlarını açmış inliyor memleket

Kuldan saklamadın mı dokasandokuz rahmet?
Bilem sonsuz rahmetin ettirme kula mihnet
Kurban olayım ya Rab aç kaldı kul Ahmet
Avuçlarını açmış inliyor Muhammet

Dilinde kun fe yekun yetmez mi kudretin?
Aç hikmetli perdeni büyüsün kudretin
Açılmazsa hazinen iç nur kudretini
Avuçlarını açmış inliyor Kudrettin

Dimedin mi sen bana kırık gönlündeyim?
Baktım yoksun içinde kimin gönlündesin?
Sabır taşım çatladı zehr doldu gönlüm
Avuçlarını açmış inliyor zurriyet

Yazıp çizdin indirdin demedin mi oku?
Almış kitabı şahbaz satıyor sanki yakut?
Hangi dine makul ben bu dine tokum
Avuçlarını açmış inliyor cemaat

Şah damardan yakınım dimedin mi kula?
Avlusunda caminin dileniyor erkul
Açın, acının hali ölçülmez şakulla
Avuçlarını açmış inliyor Hamiyet

Terazin mi bozuldu! zengin oldu Emel
Olmuş sosyete mülkün, kanunun temeli
Dünya zengin sofrası ben göçem temelli
Avuçlarını açmış inliyor cemiyet