Kimseye kıracak üzecek bir şey yapmamak için
Her zaman çok büyük bir çaba harcıyorum
Ama nedense hep üzülen ve kırılan ben oluyorum
İçim öyle sıkışmış,yüreğim o kadar çok dolmuş ki
Ağlamamak için gözyaşlarımı hep içine akıtıyorum
Sinirlendiğimde ne yapıyorsam yine kendime yapıyorum
Sabır taşı olsam da elbet bir gün bende çatlayacağım
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta