Kimseye kıracak üzecek bir şey yapmamak için
Her zaman çok büyük bir çaba harcıyorum
Ama nedense hep üzülen ve kırılan ben oluyorum
İçim öyle sıkışmış,yüreğim o kadar çok dolmuş ki
Ağlamamak için gözyaşlarımı hep içine akıtıyorum
Sinirlendiğimde ne yapıyorsam yine kendime yapıyorum
Sabır taşı olsam da elbet bir gün bende çatlayacağım
Her şeyi içime atmaktan,bir gün başıma ne gelecek bilmiyorum
Gözyaşlarımı hiç kimselere göstermemek için
Gizli gizli köşelere çekilip hep içime akıtıyorum.
22.00 Salı
Gülgün SolmazKayıt Tarihi : 8.12.2011 00:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülgün Solmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/08/sabir-tasi-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!