Sabır Kuyusu Şiiri - Rüstem Badıllı 3

Sabır, yüreğin en derin yerinde,
Ne fırtına söker, ne ateş ezer.
Kibrin gölgesi düşse de üstüne,
O yine susar, yine demler.

Gönül yarası sabırla kapanır,
Ne hırs işler, ne öfke deler.
Zaman akarken sessizce,
En büyük zafer bekleyene gelir.

Bir kuyu ki dibi görünmez,
Ne umut batar, ne sevda ölür.
Kim düşse içine, sınanır orada,
Kim direnirse, ışığa yürür.

Sabır ki gönlün en güzel yükü,
Ne taş gibidir, ne de diken.
Kim ki onu hak bilirse,
Yol olur düşene, şifa olur bitene.

Ve bilir ki sabır, sükûtun kardeşi,
Konuşmaz ama hep anlatır.
Kalp sabırla demlenirse eğer,
Hakkın nuru onda saklanır.