Sabır Komşusu Şiiri - Hasan Türkistan

Gam-ı derdi İle yanar iken,vücûdu mumun.
Hüda ahını yerde koymaz,hiçbir mazlumun.

Sükutun sebatında, her derde devâ gelir.
Rütbe-i sabrımca elbet, derd ü belâ gelir.

Dünyâda ki dertlerim,sabrıma bir ricadır.
Ukbâda gam verme ki,anım havf u recâdır.

Cezası yerde kalmazdı,hiçbir mazlum ahın.
Mevlam sahibi idi , ümitli her sabahın.

Bir selam aldı gönül dağım, bad-ı sabadan.
Mest oldu ruhum,vuslatıyla an-ı sefadan.

Aydınlandı selamından, bütün arz-ı sema.
Sabredene komşu idi,Muhammed Mustafa.