Sabır İle Yoldaş Oldum Giderim

Ben öyle zengin değil bir fakirim
Zengin bir tanıdığım yok garibim
Yüce Rahmanın sade bir kuluyum
Sabır ile yoldaş oldum giderim

İnsanları derseniz çok severim
Gönüllerine girmeyi çok isterim
Onlar hep gülümsesin isterim
Sabır ile yoldaş oldum giderim

Yüce Rahman yürü kulum dedi
Bana akıl güzel bir dünya verdi
Sakın onu kirletme koru dedi
Sabır ile yoldaş oldum giderim

Âlemlere Habib’ini gönderdi
Âlemlere Rahmettir o dedi
İslam’ın gür sesi oldu gürledi
Sabır ile yoldaş oldum giderim

Her gelen Rabbim ölecek dedi
Bazı kullar duymadı bunu bilmedi
Ölüm gelince onlar gülmedi
Sabır ile yoldaş oldum giderim

Bu âlemde hak ile batıl savaşır
Hak galip gelir Batıl sürünür
Ecel ansızın gelir alır götürür
Sabır ile yoldaş oldum giderim

Yıkılmasın gönül köşkümüz
Gülümsesin bu gönlümüz
Bir gün bitecek ömrümüz
Sabır ile yoldaş oldum giderim

Kul Mehmet’im hakka doğru yürü
Olma sakın koyun ya da sürülen sürü
Al imanla merhameti gönlüne bürü
Sabır ile yoldaş oldum giderim

Kul Mehmet