Gönlümü ateşe attım, yine de, üşüyor, üşüyor
her nereye baksam, hazan mevsimi;
yapraklar gazel olmuş düşüyor
çok zaman var,kaldı, bir ahunun gözlerinde düşlerim
Şimdi, yabancı oldum, kendime bile;
gönül, acılar içinde, paslanıp gidiyor
bir düş de olsa, varacağım, elbet o menzile...,
sanmayın,sabrım iflas ediyor;
yalnızca, hasreti, içimi kemirip, beni bitiriyor.
Kayıt Tarihi : 18.6.2013 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Önal Irgıt](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/06/18/sabir-iflas-etmeden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!