Sabır Ettin Şiiri - Bahattin Tonbul

• 

  Serap Demirtürk

  Nilgünüm...Hani hastaneye ilk geldiğim gün öyle içten içe ağladın ya...yandı içim. İstemezdin hiç seni öyle görmemi. Bi tanem...o yemeni bile yakışmıştı nur yüzüne biliyor musun...ama ...ah canım..susmak var ya...konuşamamak...öylece bakmak ve gözlere yüklemek sözleri, elleri sıkmak isteğini belli etmek için...canım...yoksun ..ölümünü bile duymadım...yolcu edemedim seni. Hayat ! Bir kere Ecem vardı yanında , sana 'Kendin için güçlü ol bi tanem' demiştim de gözlerinle kızına bakmıştın, 'Onun için güçlü olacağım' der gibi. Hayat izin vermedi düşlerimizi gerçekleştirmemize. Son gelişimde bana hediye ettiğin nazar boncuklu yüzüğü gösterip öpmütüm ellerini. Rabbimin meleklerine emanetsin şimdi. Gül yüzlüm, biliyor musun Serabın eski gücünü yitirdi, sen deyince öyle bir yanıyor ki yüreği , gözyaşı sel oluyor ..sanki zil çalıp da gelivereceksin gibi hala. Bi tanem, gitmeseydin nolurdu, diyeceğim diyemiyorum...Biliyorum ki sen de gitmek istemezdin. Hadi gel, sil gözyaşlarımızı. Seni seviyorum.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)