Sabır çiçeği Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Sabır, yavaş büyüyen bir çiçek,
Köklerini sessizce salar derine.
Fırtınalar ne kadar sert esse de,
Toprağına tutunur inatla.

Her gün bir damla güneş bekler,
Bir damla umut, bir nefes sevda.
Yaprakları sabırla yeşerirken,
Gönüllere teselli taşır usulca.

Her tomurcukta bir hikâye gizlidir,
Kederden çıkan bir yol, bir ışık.
Açmaya yüz tutmuş her yaprak,
Zamana yazılmış bir şükürdür.

Sabır, usulca büyüyen bir sır,
Kimi an bir dua, kimi an bir sitem.
Çiçeğin boy verdiği her anında,
Gözyaşlarının izleri gizlidir.

Ve vakti geldiğinde,
Güneşle dans eden bir mucize olur.
Sabır çiçeği, dikenli yollardan gelen,
Kendi baharını yüreğinde bulur.