Sabır Başı Şiiri - Ufuk Özünlü

ŞahLanır şaha giden görmez gözü pekten,
ELi kanLıdır canı yürekten,
Gün geLir kanar yara kesikten,
Öç aLınır sebebi biLekten,

Savaşır durur sukut ederek endam,
Kararır her yer sebebi Lambam,
Fermenem eski görmez aynam,
İşte budur benim dünyam,

GönLü ipekdir eşi yoktur pekâLâ,
SevgiLer kozaLağında oLuşmadı hâLâ,
HaLavet istedi eLem dedi veda,
Tekerrür ediyor bana cüda,

ZuLm ediyor bana topraktan zaLim,
KatLi vaciptir ben bir katiLim,
Hükmü yedim yinede sakinim,
Ben, ebediyete kadar sevgiLinim,

Sevinirim beLki vusLatımdan,
Banada denk geLir handan,
İçim acır kanarım cerihamdan,
Akar durur rengi pektir LaLdan,

ErenLer erdi murada salaha,
Kimi gitti ihtirasa tamaha,
Kimi varamadan sabaha,
İnsan kendisiyLe müsemma,

Kime göre biz bir hiçiz,
KarşıLığı oLmayan bir çekiz,
Devreyi tamamLayan fişiz,
Nam da biter kLişeLeriniz,

Sevk-i diyar eyLedi beni yar,
Irak oLandan hep yürek kanar,
Üşürüm bu öksüz donar,
SevgisiyLe beni kimLer sarar,

Cinasım yoktur gidene,
Ben söyLerim sevene,
MutLu sondur meseLe,
ALLAH'â canını verene...