Sabır Alkın Bekçisi Şiiri - Faruk Doğan 2

Sabır, aşkın bekçisidir.
Ne bir kelimeyle başlar bu nöbet,
Ne bir zamanla biter.
Kalp, ateşle sınanır,
Ama sabırla kutsanır.

Aşk, yalnız sarılmakla değil,
Uzakken bile kalpte taşıyabilmekledir.
Ve sabır.
O, sevmeyi yalnızca bugüne değil,
Yarına da bağlayan gizli bir bağdır.

Ey seven, ey bekleyen,
Her gecenin içinde yanar bir mum,
Sabırla yanar, sabırla tükenir.
Ama sonunda sabah gelir,
Ve o mumun külleriyle ısınır yeni bir gün.

Ayrılıklar, eksik kalmış cümleler değil,
Tamamlanmak için imtihandır bazen.
Sevdiğin susar, gitmek zorunda kalır,
Sen sadece beklersin,
Ama bil ki, o bekleyişte
Sevdan büyür, derinleşir, yücelir.

Sabır, aşkın harcıdır,
Onsuz kurulan sevda
İlk rüzgârda yıkılır, dağılır.
Ama sabırla örülen kalpler
Zamana değil, sonsuzluğa dayanır.

Ve bir gün.
Gözlerin yine o gözlerle buluştuğunda,
Anlarsın:
Geç kalan her şey aslında vaktindeymiş.
Ayrılık bir sınavmış,
Ve sabırla kazanılmış aşkın en hakiki hâliymiş.

Sabır, aşkın bekçisidir.
Ve sen.
Sabrettikçe daha çok sevmişsindir.
Yara büyütmemiş, umut taşımışsındır içinde.
Ve şimdi,
Kavuşmak sana yakışır.

Çünkü bazı sevdalar, zamana değil, yüreğe emanettir.
Ve bazı kalpler, bir ömür değil, bir ölümsüzlük kadar sever.