Çünkü zaman sabırdı.
Ermişlerin yakarışıydı...
Sabır Ya Rab.
Sabır.
Cemrenin ilk düşüşü
Toprağın tohumla birleşmesi...
Ve kelebeğin ilk nefesiydi.
Sabır.
Mavinin yeşille bulunması
Zifiri karanlığın aydınlığa ulaşması
İlk tanyeri...
Sabır.
Ve geride bırakılmış,
Bir ömür...
Zaman zaman içinde
Sabır.
Kayıt Tarihi : 7.6.2020 14:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Kırıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/07/sabir-418.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!