Tecellesini sabrın zora koşunca gördüm,
Kötüye sille atmak küfre kılıç savurmak,
Hakikat karşısında boynu bükük,
Haksızlığa harp açmaktır sabır..
El bolluktu savurmaktı maksat,
Paylaşmaktı çekinmeden tecellisi sabrın,
Kazanmaksa ilahi rıza ,
Taşlar altına koşmaktır elleri inan..
Nefsi kör etmek yerine açtık gözünü nefsin,
Önce doyurduk sonra tatmini kaldık nefsin,
Ruhumu düşüncelerime tutsak ettim,
Namazda dahi artık huzura eremedim..
Taşlaştı kalbim iyimser çocuk görünsede,
Anlaşılan aynada göründüğü gibi değildi,
Içi ne kadar da çirkin karaymış cevizin,
Tıpkı insanda ki vasıf gibi nankör hain,
Verilene şükür dahi etmez ümid,
Beklenmez son oysa gelecekti halid..
Afşin Dualı
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 11:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/03/sabir-402.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!