Sabır Şiiri - Şener Kaya

Ey zalım, sen aç susuz kaldın mı,
Kış geldi de odunsuz kömürsüz kaldın mı,
Yoklukta bakkala bi ekmek bi sigara yazdın mı,
İnsan olduğundan utanıp tüm insanlığa,
Sayıp sövüp yaşamın ecdadına küfrü bastın mı,
Sigaranı yakıp yaradana medet gözyaşı döktün mü,
Yoksulluk ta gençliğini geçim derdiyle yıktın mı,
Sen öğleye kadar yatarken ben açtım bildin mi,
Ey zalım, cımbız elinde ayna karşısında ömür tükettin,
Bir gün demedin el vereyim, bir ettin bin söyledin
Ben çocukları nasıl besledim seni nasıl kadın ettim,
Ne çok sustum ne çok insanlıktan çıktım ,
Yetmedi kendimden bile nefret ettim
Zaman geldi utandım, her ne ettim yaşamaktı derdim
Siz rahat yaşayın diye ben kendimi telef ettim.
Sonunda ne ettin dedin ya, gözüne dursun, dizine
İşte şimdi iyi ettin, sana küfrüm niyedir bildin mi?