Sabır Şiiri - Abdullah Yaşar Erdoğan

Ben; düşünmüyorum artık;
Ne gelmişi, ne geleceği!
Geçmişi düşünmek kalıyor bana,
Ona göre yön vereceğim dünyaya.

Sıkıntı verende, sıkıntı giderende O’dur.
Bu şuuru idrak etmek gerçek mutluluktur.
İstersen düşün, taşın, koş, koşuştur da,
Göreceksin Mutluluk Hakk’a giden yoldur.

Ne sıkıntılı anların oldu, hele bak geriye,
Hakk’a açılınca kapın, yollar açılır ileriye.
Geçmişteki hatalarından örnek alırsan,
İşte o zaman ulaşacaksın gerçek sevgiye.

Bakma, günlük ıstırap ve kederlere,
Her daim sıkıntı dolsa da yüreklere,
Sabır, tek sermayen olursa eğer ki;
Çok çabuk ulaşırsın mutlu günlere.

Sabrı sermaye edin, o bitmek bilmez,
Onun girdiği kalbe, hasetlik girmez,
Nice velilerin tek sermayesi odur;
Sabırsız insanlar gerçeklere eremez.

Hak için susmak sabrın, bedensel dilidir.
Bu yolun yolcusu, kâh deli, kâh velidir.
Onu sermaye edinmeye bak sen;
Sabır iki cihanında, tek sermayesidir.