Sabır Şiiri - Ercan Uces

Yitik sevdalar veya geç kalınmış aşklar baharı yaprakları dökük başlar en verimli anlarında bile
meyve veremezler
kehrıbardan gözyaşı dökerler gövdelerindeki recinlerden avuçlarına

Sonra mevsim kış olur Çekersın
sabırla cekersin zamanı
tespihin ipini kopartırcasına
ve cam kokuları dağılır parmak uçlarından

Bir sonraki baharı beklersın mevsimlerden hazanı yaşarken
buğudan duygulu damlalar akar pencerenin kenarına
ummadıgın yerde bulursun gövdendeki fidanlik kök tanelerini ve üşürsün

ağlamaklı duygular sarar içini
Esaretlisindir
cesaretsiz olup yıkılmak dilenmek yerine direnmelisin
Vaz gecmeyecek tek şeyin vardir aslında oda sabır

Sabır son damladır taşmaya hazır
Sabır pamuk ipligidir kopmaya nâzır
Sabir tüldür tüğdür küldür üflersen dagılır
Sabır kavuşmaktır en baştan en sona yaradana