aydınlık karamlıga yenik düşmüşken
hayat uzun yenilmekmi daha erken
mutluluğu bıraktığın yeri düşlerken
elbet istanbul da ağladı sen giderken
kuşlar özgürlük şarkıları söyler herdem
okyanuslar söndüremez ateşini bilirim neden
can çıkmadan ümit kesilmez bilirsin
niye hala gözlerinde var matem
koymasın sana bu şerefli ğörev
anla senin sayende huzurlu bu han ve ev
putlaşmasın bedenin herdaim dik dur
limede olsa bedenin aslet budur
aydınlığı bırakıp karanlıktamısın
ne olur üzülme tünelin sonu ansızın
Kayıt Tarihi : 6.10.2018 16:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!