En dik duruşumda yığılsam dizlerinin önüne,
Acıyarak mı bakar gözlerin gözlerime?
Yoksa Sırtını döner gider misin halime;
El verip destek olur musun geleceğime?
Sessizliğini işliyorum içime buram buram,
Bu taktığın tek nişan.
Gönlüm alış hasrete sonsuz dayan,
Sabrın sonudur selamet budur en açık beyan...
Yokluğun hançer gibi yüreğe saplanan,
Ama gözler önünde bir şimşek sanki parlayan,
Bir faydası yok getirisi hep ziyan,
Sonunda tek yaralı kalp var kalan....
Kayıt Tarihi : 9.1.2014 23:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Ferhatoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/09/sabir-286.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!