Sabır Şiiri - Tarık Özdemir

bu hayatın saklı koynunda
hep doludizgin yaşıyan
şu sabır denen kelime
keşke; elinden tutulan bir çocuk olsaydı
ve etrafında dolanan düşüncelerde
birer gülücük olup gıdıklsaydı
her dokunuşta her histe
şenşakrak akıp geçseydi,gunler
keşke
küs olmadan dargınlık esmeden
bir sessiz yel gibi
umutlar atansaydı dört bir yana
keşke,keşke
sabır adını tarih sevda adını sonsuz etseydi
ve keşke bu yaşamın o hiç değişmeyen yüzünde
sessizliğe kem tutan,sevdaların
bir dili olsaydı
öyle yağmurun,rüzgarın hırsından uzak
bir şarkı gibi aksaydı
sadece ve sadece mutluluklarla
o zaman sabahlar başka batardı akşamlarda kesinlikle
ama nerde öylesi bir dünya
o zemheri köşelerde dolanan
güneş küskünü sevdalara
hiç bıkmadan ve uslanmadan,
seslenişim hep belkilerle
belkilerle akacak o zamanın toz bulutları arasından
eyy sabır diye...haykırışım
belki bir karşılık verir diyerek
sadece bekliyecek,bekliyecek
keşke bir kulağı olsaydıda anlasaydı beni
şu sabır denen kelime
bu sabırı kalmayan gönlümü
bir kere anlasaydı
tek şey isterdim
'düş yakamdan'...