Sabır Şiiri - Yaşar Cerit

Kasavetli bir havanın,
Büsbütün kararttığı bir günde,
Karanlık suratlı bulutların arasından,
Pırıl pırıl bir güneş doğar ey sevgili…
Rüzgar ıslık çalarken bile,
O güneş ışığında,
Çiçek açan bir gonca gibiyiz biz.
Geleceğin neleri sakladığını bilemeyiz…
Yediveren güllerde açar bizim sevdamız.
Dışarıda fırtınalar dinse de,
Gönlümüzde onun esintileri hiç dinmez;
Çünkü bir duman yalnızlığındadır ciğerlerimiz.
Bu bir özleyiştir,
Bu bir geleceği umutla bekleyiştir;
Sonsuzdur işte bizim sabrımız.
Kor düşüp yaksa da yüreğimizi,
Biz yeniden yangınlarımıza sarılır;
Ve işte o gün yeniden,
Yeni bir günde küllerimizden doğarız.