Sabır Şiiri - Melaike Hüseyin

Bitmeyen karanlığa doğmadı seher.
Baktım beni yeren olmuş benden de beter.
Kapandı kapılar yüzüme teker teker.
Ağladım kalemime, gözyaşım...kalmadı.

Vuslat sevdama küstü, ey kara toprak!
Kavuşmaz bu yolda ne şeref ne hak.
Çiğnedi emelimi bir avuç korkak.
Bir birinin ardına saklanmaktan adam kalmadı.

Gözyaşım mürekkep, sırdaşım kağıt.
Bu sözler ne figan ne de boş ağıt.
Bahtıma dayanmaz en yaman yiğit.
Ya sabır, ya Rab, senden gayrı umut kalmadı...