Döndüm kıbleye yüzümü
Bilirim ondan başka kimse bilmez özümü
Dua ve yalvarmak bunun tek çözümü
Gözyaşlarım aktı yanaklarımdan sıcak
Dertlerimi anlatamam herkes olur ortak
Döndüm kıbleye yalvardım gecenin karanlığında
Hafiflemişti derdim gün ağardığında
Fırtınalardan sonra berrak bir güneş ışık saçar
Yaradan sabır verir gönüllerde gül açar
28.tem.2009e.öncel
Kayıt Tarihi : 13.10.2009 23:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!