Kadın sabrı taşı deler,
Şeytan bile yol bulamaz,
Her erkeği dişi eler,
Şaşar aklım yol bulamaz.
Âdem çekmiş Havva’sından,
Güzel kadın cilvesinden
Tatlı dili işvesinden,
Kul gidecek yer bulamaz.
Kadın güzel güneş gibi,
Koç yiğide son eş gibi,
Yakar bağrım ateş gibi,
Su yangınım söndüremez.
Ana olur yavrumuza,
Bazen acır halimize,
Biber sürer dilimize
Kadın ocak söndüremez.
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 12:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Türk aile hayatında kadının rolü ve etkisiyle alakalı gözlemlerime teyet bir bakış.
![Kamber Marangoz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/25/sabir-151.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!